(jeugdtaal) zeurkous. Sedert begin jaren tachtig.
Herkomst onduidelijk. De schrijfwijze (met dubbele s) verwijst misschien naar het informele werkwoord nassen (eten) maar het verband met ‘zeuren’ ligt niet direct voor de hand.Nassibal: zeurpiet. ‘Die nassibal heeft altijd wat te klagen.’ (Mare Hofkamp en Wim Westerman, Aso’s, Bigi’s, Crimi’s. Jongerentaalwoordenboek, 1989)
(racistisch) kleurling: Indonesiër of Chinees. Het woord wordt o.a. vermeld door Jansen (1984). Refereert aan het populaire Chinees-Indische gerecht nasigoreng en aan de in Nederland al even populaire nasibal.
In de tuin van de buren stond een bord met de tekst: ‘Rot op Pindaboeren!’ en op straat werd Ignace uitgescholden voor ‘nasibal’. (HP/De Tijd, 13/05/1994)
