iemand die veel nieuwtjes weet, over veel feitenkennis beschikt; een veelweter en vandaar ook spottend of denigrerend voor een betweter; iemand die voortdurend met de neus in de boeken zit. Niet altijd negatief.
Het bijvoeglijk naamwoord ‘wandelend’ wordt hier gebruikt om levenloze zaken te verpersonifiëren. Vgl.
Duits: Ein wandelndes Konversationslexikon.Als het zoo voortgaan moet met die gezegende ontwikkeling, dan zien wy den dag genaken, dat het spelen zuiver leeren zal worden: dat een jongsken van zeven, wandelend encyklopedietjen, het druk zal hebben,... met reken- en aardrijkskunde ..., physica, mathematiques, geodesie, chemie, oeconomie poiitique. (De Génestet, Over Kinderpoëzy, 1865)
Op het stadhuis noemen collega’s hem een ‘wandelende encyclopedie’. Alles, echt alles weet hij van integratiebeleid. (Nieuw Rotterdams Tij, editie 3, jaargang 2004)
