Een concentratiekamp is een gesloten kamp, gemaakt voor krijgsgevangenen, politieke tegenstanders of andere 'ongewenste' mensen in de maatschappij.
Mensen in concentratiekampen moeten gedwongen aan het werk, afgesloten van de buitenwereld, zonder een eerlijk proces over de vraag of ze daadwerkelijk een misdaad hebben begaan. Van oudsher werden kampen gebruikt voor de 'vijand', tegenstanders tijdens een oorlog. In de 19e en 20e eeuw werd er een nieuwe wending gegeven aan deze kampen, ook mensen die geen soldaten waren werden in deze kampen te werk gesteld. De nazi's zetten tijdens de Tweede Wereldoorlog ook een aantal vernietigingskampen op, met als doel mensen uit te moorden. Auschwitz en Sobibor zijn hier een voorbeeld van.
Zij wilden hier Joden, zigeuners, homo's en andere etnische minderheden uitroeien. Ook in werkkampen waren de omstandigheden voor deze mensen zwaar, veel stierven door uitputting, slechte huisvesting en honger. Ook in de Sovjet-Unie, onder het communistisch bewind van Stalin, zijn veel mensen in zulke concentratiekampen gestopt met als doel moord.
