van den Germ. wt. sluk (= sloek), Idg. slug = verslinden; eig.: door het keelgat, den strot laten gaan; vgl. bijv. het Nederduitsche sluk = strot. Het z.nw. slok (een slok water) bet.: zooveel als men in één keer kan slokken.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
