Een belangrijk principe uit de neurowetenschappen uit 1950, na 30 jaar neurologisch onderzoek van de Amerikaanse psycholoog Karl Spencer Lashley. Het principe duidt op de eigenschap dat leren direct samenhangt met de hoeveelheid hersenweefsel en dat geheugen verspreid verdeeld ligt over het oppervlak van de hersenschors (cerebrale cortex). Het onderzoek van Lashley werd gedaan om te onderzoeken welke onderdelen van de hersenschors verantwoordelijk zijn voor leren en het geheugen. Als experiment leerde hij ratten bepaalde taken te doen in een doolhof met eten als beloning aan het eindpunt van het doolhof. Hij verwijderde bepaalde delen van de hersenschors van de ratten voor of na het experiment. Uit dit onderzoek bleek dat de hoeveelheid verwijderde hersenschors nauw samenhing met het opnemen en behouden van kennis, maar dat de plaats op de cerebrale cortex die hij verwijderde geen invloed had op de geheugenprestatie bij het experiment. Daarom concludeerde Lashley dat het geheugen niet op één plaats gelokaliseerd is maar verspreid ligt over het gehele hersenschorsoppervlak.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk