Angelsaksisch heilige, * 634 Northumbria, ✝ 709/710 Ripon. Wilfrid werd in 661 abt te Ripon en voerde daar de Romeinse liturgie en de regel van Benedictus van Nursia in.
Hij oefende veel invloed uit op de Synode van Whitby (664), waar de Romeinse gebruiken werden aanvaard. In 666 werd hij bisschop van York. Wilfrid voerde strijd met Canterbury wegens de verdeling van zijn bisdom. Op reis naar Rome voor deze zaak, missioneerde hij in 678 in Friesland. Hij werd ca. 681 bisschop van Selsey, keerde na 685 terug naar Northumbria, werd in 691 weer verbannen en kreeg in 705 Ripon en Hexham terug. Hij was de leermeester van Willibrord.
Litt. C.A. Moonen, Het leven van Sint-Wilfrid (1946).
