v./m., het wettigen, legitimatie.
In Nederland wordt een natuurlijk kind gewettigd wanneer het door de echtgenoot van de moeder wordt erkend, hetzij voor of staande het huwelijk, hetzij na ontbinding van het huwelijk door overlijden van de moeder (art. 214 BW). In de meeste gevallen vindt derhalve wettiging plaats door erkenning en huwelijk (of door huwelijk en erkenning). Maar wanneer de erkenning wel heeft plaatsgevonden, doch het voorgenomen huwelijk vindt geen doorgang wegens overlijden van de vader of moeder, kunnen brieven van wettiging worden verleend door de koning (art. 215 BW) na advies van de Hoge Raad. Brieven van wettiging kunnen ook worden verzocht, als de man die wist van de zwangerschap van de moeder en die het voornemen had met haar te trouwen, komt te overlijden voordat hij het kind heeft erkend. Indien een kind de wettige status verwerft door wettiging, heeft dat voor hem dezelfde rechtsgevolgen als wanneer zulks door geboorte of door adoptie was geschied.
In België gelden voor een groot deel dezelfde regels als in Nederland. In overspel verwekte kinderen kunnen alleen gewettigd worden met machtiging van de rechtbank en slechts wanneer het vorig huwelijk het voorwerp is geweest van een procedure tot echtscheiding of tot scheiding van tafel en bed, en het kind geboren is 300 dagen na het procesverbaal van niet-verzoening, of na de verklaring van echtscheiding door onderlinge toestemming. Wettiging kan ook geschieden door adoptie of ten gunste van overleden kinderen die wettige afstammelingen hebben nagelaten; in dit geval strekt zij ten voordele van die afstammelingen.
