v./m. (-en), kaart waarin de weerrapporten van vele meteorologische waarnemingsposten betreffende het weer op eenzelfde tijdstip zijn ingetekend (geplot).
De weerrapporten worden in de weerkaart geplot met internationaal vastgestelde symbolen en cijfers. De isobaren tonen de plaats van hogedrukgebieden en depressies, terwijl de fronten de grenslijnen tussen de verschillende luchtsoorten markeren. Neerslaggebieden worden meestal groen gekleurd, mistgebieden geel of bruin. In de meeste meteorologische instituten wordt om de drie uur een weerkaart getekend. Door vergelijking van de op elkaar volgende weerkaarten kan de verplaatsing van de verschillende luchtdruksystemen en van de fronten met eventueel erbij behorende neerslaggebieden worden bepaald. Op hulpkaarten worden de banen van de systemen en de ligging van de fronten bijgehouden.
Vaak wordt uit de opeenvolgende weerkaarten een weerkaart voor een toekomstig tijdstip samengesteld (‘prebaratic’ genaamd), waarop de verwachte luchtdrukverdeling en de verwachte plaats van de fronten zijn getekend. Naar gelang de verwachtingstermijn langer wordt, moet in een weerkaart een groter gebied worden geanalyseerd. De meest uitgebreide kaarten zijn de circumpolaire weerkaarten waarop de analyse van een geheel halfrond is getekend.
