Juan Luis Vives, Spaans humanist, *6.3.1492 Valencia, ♰6.5.1540 Brugge. Vives was hoogleraar te Leuven en Oxford.
Hij woonde vele jaren te Brugge, waar hij in het Latijn de meeste van zijn werken op godsdienstig, filosofisch, didactisch, zedekundig en sociologisch gebied schreef, die grote invloed hadden tot in de 17e eeuw, m.n. op de 17e-eeuwse pedagogen. Vives besteedde veel aandacht aan onderwijs en opvoeding van meisjes. Hij hechtte groot gewicht aan waarneming en ervaring, zowel waar het verschijnselen geldt van de natuur als die van de menselijke ziel. Hierdoor is Vives voorloper van Bacon en Descartes en van de Schotse School. Hij bezorgde een uitgave met commentaar van De civitate Dei van Augustinus (1521-29), die op de Index werd geplaatst (Vives bleef echter tot zijn dood toe de Rooms-Katholieke Kerk trouw). Werken: De institutione feminae christianae (1524), De subventione pauperum (1526), De tradendis disciplinis (1531; over de wetenschappen), De ratione dicendi (1533), De anima et vita (1538), Exercitatio linguae latinae (1538).
LITT. S.A. Vosters, J.L. Vives en de Nederlanden (1964); C.G. Noreñia, J.L. Vives (1970).
