1. o., doekvormige stof die bestaat uit onder druk ineengewerkte wol of ander dierlijk haar of vezels;
2. papieren imitatie van deze stof;
3. (plantkunde) op vilt lijkende beharing.
De samenhang van vilt is een gevolg van de schubvormige geaardheid van het oppervlak van haren en hij wordt voornamelijk bevorderd door warmte en vochtigheid, die het haar week en soepel maken. Vilt komt voor in vele vormen en kwaliteiten. Het dient voor verschillende doeleinden: hoeden, kledingstukken als zware overjassen, mantels, capes, dik wintergoed en rijkostuums; in de industrie als zachte, elastische onderlaag voor machinedelen, bekleding van walsen in persen en drukmachines, in de papierfabricage, in de zadelmakerij, in de meubelmakerij, b.v. voor tafel-, wand-, en vloerbedekking en verder in talloze voorwerpen voor huishoudelijk gebruik. Vilt wordt ook gebruikt voor het trillingsvrij opstellen van machines (dikke laag tussen machine en fundatie). Zie naaldvilt, tapijt.
