v., technische wetenschap die zich bezighoudt met het ontwerpen en de vormgeving van straten, wegen en aangrenzende terreinen en met de afwikkeling van het verkeer daarop.
Verkeerstechniek is een onderdeel van de verkeerskunde. Zij houdt zich bezig met
1. functionele vormgeving van verkeersinfrastructuur, zoals (in het wegverkeer) wegen en kruispunten en waarbij veiligheid en capaciteit bepalend zijn;
2. ontwerpen van beheersingssystemen voor de verkeersafwikkeling op wegen en kruispunten. Onder het laatste vallen maatregelen als het instellen van eenrichtingsverkeer, verboden voor links afslaan, parkeer-en stopverboden, maar ook het ontwerpen en uitvoeren van verkeersregelingen met verkeerslichten. De laatste jaren is het accent sterk komen te liggen op de problematiek van een beter gebruik van bestaande verkeersvoorzieningen, waarbij eisen vanuit milieu en verkeersveiligheid sterk de aandacht krijgen. verkeerscirculatieplan.
In Nederland werd in 1974 opgericht de Stichting Studiecentrum Verkeerstechniek (SVT), gevestigd te ’s-Gravenhage. De SVT heeft als doelstellingen:
1. bevordering van studie en onderzoek verband houdende met de wegverkeerstechniek en de bevordering van de coördinatie van deze studies en onderzoekingen;
2. overdracht van kennis en ervaring op het gebied van de wegverkeerstechniek.
