m., (juister: bewegingsomkeer), het beschouwen van een proces in omgekeerde tijdsvolgorde.
Tijdomkeer komt tot stand door in de bewegingsvergelijking de tijd t te vervangen door tijdomkeert.
Alle snelheden in het systeem veranderen dan van richting. Veranderen de krachten tussen de deeltjes niet hierdoor, dan is het systeem invariant onder tijdomkeer. Tijdomkeer is een symmetrie-operatie, m.n. bij de natuurkunde van de elementaire deeltjes. Na de ontdekking van het K0/1 verval in twee pionen (1964) is gebleken dat de zwakke wisselwerkingen niet invariant zijn onder tijdomkeer.
