o.,
1. (plantkunde) Phragmites australis, een plantesoort uit de familie Gramineae; riet groeit algemeen in sloten en plassen; iets in het sturen, schuiven, het doen mislukken; zich niet met een kluitje in het laten sturen, zich niet licht met een mooi praatje laten afschepen;
2. rietstengel; een (zwak) riet, een zwak mens; beven als een -.
3. (-en), (muziek) toongevend gedeelte in het mondstuk van houten blaasinstrumenten;
4. (ook: rietstok), stok van een rietsoort, meestal van rotan; Spaans -, rotting;
5. suikerriet.
Het riet in een blaasinstrument wordt door een luchtstroom in trilling gebracht. Deze trilling wordt meegedeeld aan de luchtkolom die zich in het instrument bevindt. Dit ervaart men als klank. Rieten kunnen zeer verschillend van vorm zijn. Enkele rieten vindt men bij klarinet en saxofoon; dubbele rieten bij hobo en fagot. Rieten worden meestal gemaakt van Arundo donax-stengels, aërofonen.
