m. (.en),
(oorspronkelijk) elk van de Duitse lutherse vorsten en steden die protest aantekenden tegen de besluiten van de Tweede Rijksdag te Spiers in 1529; algemene naam voor de leden van die christelijke kerkgenootschappen die ten gevolge van de Reformatie van de 16e eeuw zijn ontstaan; predik, gebruikt en dan overgaand in een bn.: zij zijn protestant.
Volgens het besluit van de Eerste Rijksdag van Spiers (1526) moesten de overheden ten opzichte van het Edict van Worms (waarbij Luther en zijn aanhangers veroordeeld waren) zó handelen, als zij dat voor God en keizer meenden te kunnen verantwoorden. Ten gevolge van dit besluit konden de lutherse landskerken georganiseerd worden en kreeg de hervorming vaste voet in verscheidene staten. Toen de keizer vrede met Frankrijk had gesloten, besloot de Rijksdag, die in 1529 te Spiers samenkwam, het besluit van 1526 in te trekken en verdere uitbreiding van de Reformatie te bemoeilijken. Een aantal evangelische steden (vijf vorsten en veertien steden) diende hiertegen een protest (Protestation) in. Stonden aanvankelijk de termen hervormd, gereformeerd, evangelisch (Du.) meer op de voorgrond, in de loop van de 16e eeuw kreeg de term protestant (aanvankelijk m.n. in de politieke zin) meer betekenis.
