v., toeneming van de omvang van de prostaat, veroorzaakt door groei van een (goedaardig) kliergezwel in de prostaat of door diffuse toename van het bind-, klier-of spierweefsel van dat orgaan.
Prostaathypertrofie komt bij veel mannen op latere leeftijd voor. Bij een kliergezwel (adenoom) wordt het normale prostaatweefsel opzij gedrongen; bij een groot adenoom vormt het als het ware een dunne schil om het gezwel. In beide gevallen wordt de urethra, de uitvoerbuis van de blaas die door de prostaat heenloopt, min of meer vernauwd en een van de eerste bezwaren die bij prostaathypertrofie optreden is een bemoeilijkte urinelozing. Vaak blijft deze aandoening binnen matige grenzen en is geen behandeling nodig, maar zodra het verschijnsel ernstiger vormen aanneemt en tot retentie van urine gaat leiden, met weer blaasontsteking tot gevolg, moet tot behandeling worden overgegaan, waarbij het adenoom verwijderd of in ieder geval verkleind wordt (prostaatoperatie).
