Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 13-12-2021

Prometheus

betekenis & definitie

[Gr., de tevoren overleggende], in de Griekse mythologie zoon van de titan Iapetos en een stervelinge, broer van Epimetheus; de grote weldoener van de mensheid, waarvoor hij het vuur in een rietstengel uit de hemel roofde. Als straf zond Zeus Pandora op aarde, en ketende hij Prometheus aan een rots, waar een adelaar overdag zijn ’s nachts aangroeiende lever afknaagde, tot Herakles de vogel doodde.

Volgens een latere mythe vormde Prometheus mensen uit leem. Prometheus is wellicht personificatie van het menselijk geslacht en symbool van het menselijk lijden. Oorspronkelijk was hij verwant met Hefaistos. Als hardnekkig opstandeling tegen de góden komt Prometheus sinds Aischylos in de wereldlitteratuur voor (Shelley, Byron, Goethe, Schiller).

LITT. K.Kerényi, Prometheus (1946); R.Trousson, Le thème de Prométhée dans la litt. eur. (2 dln. 1964).