Ned. (rechts)filosoof, *6.1.1880 Steenwijk, †9.12.1941 concentratiekamp Sachsenhausen. Polak studeerde te Amsterdam.
Hij was van 1925–29 bijzonder hoogleraar in de rechtsfilosofie te Leiden. In 1929 werd hij hoogleraar in de wijsbegeerte te Groningen. Hij volgde G.Heymans op, tot wiens school (toepassing van de empirisch–analytische methode op het object der geesteswetenschappen) hij behoort. Polak verdedigde de vrije wil en achtte vergelding en straf gerechtvaardigd. Hierdoor wordt voorkomen dat een misdadiger voordeel geniet van zijn delict en wordt hij op zijn ware — naar objectief geldende normen bepaalde — plaats gesteld. Deze normen worden bekend als men zich losmaakt van het eigen subjectief–egoïstische standpunt.Werk: De zin der vergelding (diss. 1921).
Uitgave: Verzamelde werken, door L. v.d.Wal (4 dln. 1947).
