v./m. (-s), efemeride, de uit de elementen van de banen berekende tabellen, waaruit men voor verleden en toekomst de nauwkeurige plaats van de planeten kan aflezen.
Door de invoering van computers is het belang van planetentafels afgenomen. De oudste planetentafels zijn die van Ptolemaios (2e eeuw n.C.); in de 10e eeuw kwamen er de Hakemietische, in de 13e eeuw de Alfonsinische, in de 17e eeuw Keplers Rudolfinische tafels voor in de plaats. Latere, met inachtneming van de storingen, zijn die van Hell (1764), Lalande (1767-96), Bouvard (1808-21), Von Lindenau (1810-11) en Leverrier (1859-77).
