[Lat. Gr. petros, vert. van Aramees: Kefas, steen, rots], bijnaam van Simon uit Bethsaida, zoon van Jona, broer van Andreas, apostel van Jezus.
Na het pinksterfeest leidde Petrus met Jakobus en Johannes de Jeruzalemse gemeente.Hij gaf ondanks zichzelf de stoot tot de eerste heidenzending (aposteldecreet), maar bleef zelf bij voorkeur de apostel voor de besnedenen. Petrus heeft waarschijnlijk te Antiochië gewerkt. Er zijn sterke aanwijzingen dat hij de laatste jaren van zijn leven te Rome verbleef en ca.65 de marteldood stierf. De Rooms-Katholieke Kerk baseert op Matt.16,18 vlg. het primaatschap van Petrus over de kerk en beschouwt hem als de eerste paus. Een tweetal brieven staat op Petrus’ naam onder de katholieke of algemene zendbrieven van het NT (Petrus, Brieven van). Verder worden verschillende geschriften buiten het NT op naam van Petrus gesteld.
LITT. P.Gaechter, Petrus und seine Zeit (1958); O. Cullmann, Petrus (1960); D.W.O’Connor, Peter in Rome (1969); A.Brandenburg en H.J.Urban, Petrus und Papst (1977).
