o., sociaal-politieke beweging in Argentinië, ontwikkeld door J.D.Perón.
Vanuit de behoefte aan een nationale Argentijnse ideologie schetste Perón in 1949 in brede filosofische termen een doctrine (justicialismo) die het midden trachtte te houden tussen kapitalisme en socialisme. Deze ideologie is een belangrijk element van het peronisme. Zij vertoont veel (uiterlijke) overeenkomst met Mussolini’s fascisme, maar is veel sterker gericht op de arbeidersbevolking. De vakbeweging werden omvangrijke bevoegdheden toegedacht en de werkende klasse kreeg sociale zekerheid en een eigen politieke identiteit. Na de val van Perón (1955) bleef de beweging bestaan, maar daarbinnen ontstond een heel spectrum van politieke tegenstellingen, variërend van extreem rechts tot extreem links. Na de terugkeer van Perón (1973) bleek het steeds moeilijker de eenheid te bewaren. Doordat de beweging volledig geconcentreerd was rond zijn persoon, viel zij na Peróns dood (1974) uiteen.
LITT. W.Waldman, Der Peronismus, 1943-55 (1974); J.H.Sheldon (red.), Peronism in Argentina (1974).
