Eduardo, Engels beeldhouwer en graficus, *7.3.1924 Edinburgh. Paolozzi verbleef van 1940-43 te Parijs, waar hij invloed van het surralisme onderging.
In 1944 ging hij een opleiding volgen aan de Slade School of Art te Londen en te Oxford. Hoewel zijn eigen werk er niet direct toe gerekend wordt, heeft Paolozzi een belangrijke bijdrage geleverd aan het ontstaan van de Pop-art, in het bijzonder door de bestudering van het beeldenmateriaal van de moderne communicatiemiddelen en de techniek. In zijn op de machine geïnspireerde sculptuur wilde Paolozzi een zekere anonimiteit bereiken. Kunst kon op dezelfde manier geproduceerd worden als een machine. In zijn vroege sculptuur is er overeenkomst met de assemblage. Uit Paolozzi’s grafiek, bijna alleen zeefdrukken, blijkt zijn belangstelling voor communicatie en taal, beïnvloed door de ideeën van L.Wittgenstein.
Hij vroeg zich af wat de verhouding tussen de realiteit en de ervaring van de realiteit via de massamedia was. Volgens Paolozzi was het mogelijk door beelden in een andere dan de gebruikelijke volgorde te plaatsen geheel nieuwe associaties te wekken. In 1962 maakte Paolozzi een film History of nothing, die evenals zijn grafisch werk op het collageprincipe gebaseerd is. Als docent aan o.a. Saint Martin’s School of Art in Londen en de Hochschule für bildende Künste in Hamburg heeft hij veel invloed uitgeoefend.
LITT. M.Middleton, E.Paolozzi (1963); D.Kirkpatrick, E.Paolozzi (1970); U.M.Scheede, E.Paolozzi (1971).