Ned. architect, *9 februari 1890 te Purmerend, ♱5 april 1963 te Wassenaar; broer van P.J.Oud.
Oud werd opgeleid tot architect bij de bureaus van P.Cuypers en J.Stuyt te Amsterdam en bij T.Fischer te München. Van 1918—33 was hij gemeentearchitect te Rotterdam. Uit zijn vroege werk blijkt een grote bewondering voor Berlage. In 1917 was hij medeoprichter van De Stijl, een groepering die hij in 1921 weer verliet. Sinds ca. 1924 werd Oud ook internationaal erkend als voorganger van het Europees functionalisme. Algemeen bekend werd de woningbouw te Hoek van Holland (1925) en de woonwijk De Kiefhoek te Rotterdam (1925).
Ook zijn meubelontwerpen kregen naam. Van 1932—42 ontstond het Shellgebouw te ’s-Gravenhage, waarmee hij alle beginselen van het functionalisme leek te verloochenen. Begrippen als monumentaliteit, ornament, symmetrie enz. kwamen hierin weer tot uiting. Oud keerde zich tegen de architectuur als teamwork: hij zag een gebouw in zijn totaliteit als het werk van één persoon. Verdere bouwwerken: woningbouw Tusschendijken te Rotterdam (1920), kerk van de Hersteld Apostolische Gemeente in De Kiefhoek te Rotterdam (1928), Nationaal Monument op de Grebbeberg (1948), Nationaal Monument op de Dam te Amsterdam (1949; beeldhouwwerk van J.Raedecker), Tweede Vrijzinnig Christelijk Lyceum te ’s-Gravenhage (1950), Bio-herstellingsoord bij Arnhem (1952), kantoor van de Levensverzekeringsmaatschappij Utrecht te Rotterdam (1954), Congresgebouw te ’s-Gravenhage (1956), raadhuis te Almelo (1962).
LITT. Cat. tent. Architect J.J.P.Oud, Museum Boymans-Van Beuningen, Rotterdam (1951); G. Veronesi, J.J.P.Oud (1953).
