o., de meest voorkomende primaire kwaadaardige tumor van beenweefsel.
Osteosarcomen ontstaan bij voorkeur dichtbij de uiteinden van de schacht van lange pijpbeenderen, vooral het ondereinde van het dijbeen, het boveneinde van het scheenbeen en het boveneinde van het opperarmbeen. Deze ziekte komt het vaakst voor bij kinderen en jonge volwassenen; het mannelijke geslacht wordt tweemaal zo vaak getroffen als het vrouwelijke. Osteosarcomen maken zich kenbaar door een (vaak niet-pijnlijke) zwelling van het bot. De tumor bevat een wisselende hoeveelheid kalk, maar verwoest altijd de normale botstructuur.
De tumor geeft meestal snel uitzaaiingen (long) en heeft daardoor een hoge mortaliteit: de 5 jaarsoverlevingstijd na de diagnose, resp. behandeling (amputatie), is 10-30 %.
