I. zn.,
1. v./m./o., een van de vier hoofdwindstreken, gewoonlijk het oosten genoemd: om de -, in oostelijke richting; het in die richting gelegen deel van de horizon;
II. bw. en predik.,
1. in de richting van het punt van de gezichtseinder dat 90° rechts van het noorden verwijderd is: rechtvlak in oostelijke richting; ten noorden, ten zuiden, in de richting van het punt dat op 78° 45' van het noorden of zuiden is gelegen naar het oosten toe nog gerekend; (spr.) oost, west, thuis best, men bevindt zich nergens beter dan thuis;
2. als predik., uit het oosten: de wind is oost;
3. gedeelte van de wereld dat ten opzichte van een bepaald punt in het oosten ligt: Oost en West;
4. de Oost als het vm. Ned.-Indië: hij heeft zijn fortuin in de Oost gemaakt; naar de Oost gaan; de Grote Oost, het oostelijk deel van vm. Ned.Indië.
