(ontblootte, heeft ontbloot),
1. iets dat bedekt is, bloot maken: toen ontblootte hij het hoofd; (geologie) de bovenlaag wegnemen van;
2. van het nodige ontdoen, ontzetten, beroven: bezette gebieden van strijdkrachten ontbloten.
Gepubliceerd op 13-12-2021
betekenis & definitie
(ontblootte, heeft ontbloot),
1. iets dat bedekt is, bloot maken: toen ontblootte hij het hoofd; (geologie) de bovenlaag wegnemen van;
2. van het nodige ontdoen, ontzetten, beroven: bezette gebieden van strijdkrachten ontbloten.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: