v. (-en),
1. het uiteen doen gaan of opheffen van een vergadering of een lichaam: de van de Tweede Kamer; het doen beëindigen van een overeenkomst: de van een huwelijk geschiedt door echtscheiding of door scheiding van tafel en bed; het tenietdoen van een overeenkomst, o.a. wegens wanprestatie;
2. de handeling van het ontbinden, in de wisen natuurkunde: ontbinding in factoren;
3. het tot bederf vervallen van een lijk of van organisch weefsel: in vergevorderde staat van ontbinding; (fig.) zedelijk of politiek bederf van een staat, een maatschappij.
WISKUNDE
Bij de ontbinding in factoren van een geheel getal wordt dit getal geschreven als het produkt van een aantal machten van priemgetallen,
b.v. 24 = 23 x 3, -210 = -2 x 3 x 5 x 7. Deze ontbinding in factoren van gehele getallen is een bijzonder geval van de ontbinding van elementen van een ring. Als een element a van een ring gelijk is aan het produkt b x c van de elementen b en c van die ring, dan zegt men dat a ontbonden kan worden in b en c. B.v. in de ring van veeltermen met gehele coëfficiënten zijn (x + 2) (x3 + 1) en (x2 + 3x + 2) (x2 x + 1) beide ontbindingen van x4 + 2x3 + x +2.
Als een vector de som is van twee vectoren, dan zegt men dat die vector ontbonden kan worden, b.v. -parallellogram van krachten.
