Russisch schrijver en criticus, *14.8.1865 Sint-Petersburg, ♰11.12.1941 Parijs; gehuwd met de dichteres Hippius. In 1919 verlieten zij Rusland en vestigden zich te Parijs.
Door zijn essay Over de oorzaken van het verval en de belangrijkste stromingen in de hedendaagse Russische litteratuur (1893), is Merezjkovski de theoretische voorbereider van het Russische symbolisme. Vrijwel tegelijkertijd publiceerde hij de dichtbundel Symbolen. In zijn verhalend proza tracht hij een synthese te vinden tussen de wereldbeschouwing van het hellenisme en van het christendom. Dit komt vooral tot uiting in zijn historische romans en in zijn verhandeling Tolstoj en Dostojevski. Werken: Julianus Apostata (1893), Symbolen (1893), Leonardo da Vinci (1896), Tolstoj en Dostojevski (1901), Peter en Aleksej (1902), Paul I (1908; toneel), Alexander I (1911), De 14e december (1918; roman over de dekabristenopstand).
LITT. B.G.Rosenthal, D.Merezjkovski and the Silver Age (1975).
