Frans schrijver, *6.6.1740 Parijs, ♰25.4.1814 Parijs. Mercier sloot zich in zijn theoretisch werk aan bij de ideeën van D.Diderot.
Hij schreef een groot aantal toneelstukken, waarvan de meeste vergeten zijn. In zijn Nouvel essai sur l’art dramatique (1773) predikte hij een ‘romantisch’ verzet tegen de klassieke tragedie. Interessant is zijn Tableau de Paris, waarin men naast topografische bijzonderheden, anekdoten en korte verhandelingen over alle mogelijke onderwerpen, ook een schildering vindt van diverse sociale milieus. Mercier vertaalde werken van o.a. W.Shakespeare, A. Pope en F.von Schiller. Werken: La brouette du vinaigrier (1775), Théâtre complet (4 dln. 1778—84), Tableau de Paris (12 dln. 1782-88), Le nouveau Paris (6 dln. 1797).
LITT. H.Temple Patterson, Poetic genesis. S.Mercier unto Victor Hugo (1960); A.M.Deval, S.Mercier (diss. 1968); H.F.Majewski, The preromantic imagination of L.S.Mercier (1971).
