[Gr. lithos, steen], m. (-en), uit de prehistorie stammende, uit zeer grote stenen opgebouwde bouwwerken.
Megalitische bouwwerken komen niet alleen in West-Europa voor. Vaak werden megalieten gebruikt als grafkamer en werden er verscheidene doden tegelijk in bijgezet. Dit aantal varieert van 2 of 3 tot 200-300. Typen van megalithische graven zijn de tholos, de gang-(hunebed) en galerijgraven en de dolmen. Megalieten werden al vóór 3000 v.C. opgericht, maar ook nog ná 2000 v.C.
LITT. A.E.van Giffen, De hunebedden in Nederland (2 dln. 1925-27); G.Daniel, The megalith builders of western Europe (1958); G.Daniel, The prehistorie chamber tombs of France (1960).
