Wat is de betekenis van dolmen?

prehistorisch grafmonument. prehistorisch grafmonument dat o.a. in Bretagne, Engeland en Ierland wordt aangetroffen en dat gewoonlijk bestaat uit een grote platte steen die horizontaal ligt op een aantal kleinere, rechtopstaande of op elkaar gestapelde stenen. Voorbeelden: De grote ganggraven zoals hunebedden, werden echter alleen op...

(1860) (Barg.) slapen. Syn.: maffen*; pitten*. • Dollemen, slapen. (Onze Volkstaal. Deel 3. 1885. Alphabetische Woordenlijst van het Bargoensch) • Dollemen (barg.), slapen. (Taco H. de Beer en E. Laurillard: Woordenschat, verklaring van woorden en uitdrukkingen. 1899) • Zingen, dan zal dat grom wel gaan dolmen. (H. van Aals...

slapen Omstreeks 1860 voor het eerst opgenomen in een Bargoense woordenlijst, opgesteld door M. Verwoert, indertijd directeur van een gevangenis te Utrecht. Ook aangetroffen als dormen. Hoogstwaarschijnlijk van het Franse dormir (‘slapen’). We komen dolm(en) in diverse samenstellingen tegen, waaronder dolmniese (ca. 186...

zie Hunebed.

[Fr., missch. van Cornwalls doll = hol, en men = steen] Keltisch hunebed, spec. in Bretagne.

tafelvormig grafmonument (archeol ); hunebed

prehistorisch graf van rechtopstaande stenen, waaroverheen een grote deksteen is gelegd. Het is niet zeker of de dolmens ook als offertafels hebben dienst gedaan. Ze worden zowel in Engeland en Duitsland als in Afrika en Azië aangetroffen.

Bretons woord: dol = tafel; men = steen; Z. Megal. monumenten. Z. Afb. pag. 240.

(Bretons: ’tafelsteen’), megalitisch graf uit het Neolithicum, zie kopersteentijd; zie Urartu; zie Egypte - protohistorie; zie Indonesië – steenkunst ; zie Indonesië – gedenktekenen; zie oud-Afrikaanse kunst: architectuur.