jonkheer Petrus Balthasar Albertus (Pieter) van der, Ned. letterkundige, *10.9.1880 Utrecht, †16.12.1970 Breda. Van der Meer de Walcheren studeerde klassieke letteren en was enige tijd journalist en uitgever te Parijs (1929–39).
Onder invloed van F.van der Goes was hij aanvankelijk socialist, maar kennismaking met Léon Bloy leidde tot zijn overgang naar de Rooms-Katholieke Kerk en zijn latere intrede in de benedictijnerorde in Oosterhout waar hij in 1956 tot priester werd gewijd. Deze ontwikkeling kan in zijn werk goed gevolgd worden. Door zijn redacteurschap kunst en letteren van De Nieuwe Eeuw (1921–24) oefende hij grote invloed uit op de rooms-katholieke jongeren rond de tijdschriften De Gemeenschap en Roeping.
Werken: Jong leven (1903), Van licht en duisternis (1904), De jacht naar geluk (1907), Mijn dagboek (5 dln. 1913–63), Gods uur (1950), Klein dagboek (1950), Benedictijnen (1956), Het beste deel (1956), Maak alles nieuw (1969), Alles is liefde (5r dr. 1971).
LITT. G.Knuvelder, P.v.d.Meer de Walcheren (2e dr. 1950); J.de Ridder, P.v.d.Meer van Walcheren (1970).
