v. (-en),
1. overdracht van een zaak aan een ander; verkoop op levering, waarbij de producent voor de verkoop contracten afsluit onder beding dat hij op latere, in het contract vastgestelde tijdstippen zal leveren;
2. leverantie.
In Nederland betekent juridische levering het overdragen van het eigendomsrecht. Deze geschiedt niet reeds door een overeenkomst als koop, maar pas door een afzonderlijke rechtshandeling, zij het dat onder omstandigheden de koopovereenkomst en de juridische levering zich gelijktijdig kunnen voltrekken. De voorwaarden waaraan de juridische levering moet voldoen, verschillen naar gelang van de aard van de te leveren zaak (eigendom; cessie). Het overdragen van de feitelijke macht (feitelijke levering of bezitsverschaffing) is doorgaans een van de vereisten, alsmede beschikkingsbevoegdheid van de overdrager en het bestaan van een rechtsfeit (titel) dat tot die eigendomsoverdracht verplicht, b.v. een koopovereenkomst.
In België is het begrip levering beperkt tot feitelijke levering. Deze behelst het overhandigen van de zaak, van het toebehoren, en van de opbrengst van de zaak sedert de verkoop. De eigendomsoverdracht geschiedt van rechtswege, zodra koper en verkoper het eens zijn over de zaak en de prijs, al werd de zaak nog niet (feitelijk) geleverd en de prijs nog niet betaald (art. 1583 BW), beginsel dat evenwel uitzonderingen lijdt (koop). De leveringsverplichting van de verkoper en de verschillende modaliteiten van levering, naar gelang de aard van de zaak, worden, bij gebrek aan andere door partijen overeengekomen schikkingen, geregeld bij art. 1604–1624 BW.
