[Lat.], v./m. (-len), doorlaatbare plaats in de kurklaag van houtige planten, waardoor gasuitwisseling tussen de plant en de buitenwereld plaatsvindt.
Lenticellen doen zich voor als bruine, lensvormige of ronde wratjes op stengels en takken; soms ook als langere verticale of horizontale bruine strepen. Zij bestaan uit loscellig onverkurkt weefsel.
