[Lat. legitimare] (legitimeerde, heeft gelegitimeerd),
1. (een natuurlijk kind) wettigen, voor echt verklaren;
2. zich -, bewijzen dat men de persoon is voor wie men zich uitgeeft; zijn aanspraken op of zijn bevoegdheid tot iets bewijzen.
Gepubliceerd op 13-12-2021
betekenis & definitie
[Lat. legitimare] (legitimeerde, heeft gelegitimeerd),
1. (een natuurlijk kind) wettigen, voor echt verklaren;
2. zich -, bewijzen dat men de persoon is voor wie men zich uitgeeft; zijn aanspraken op of zijn bevoegdheid tot iets bewijzen.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: