Jan Petrus Benjamin de, Ned. cultureel antropoloog en linguïst, 13.3.1886 Leiden, ♱15.11.1964 Zeist. De Josselin de Jong deed taalwetenschappelijk onderzoek in Noord-Amerika (1910) en nam deel aan opgravingen op de Ned.
Antillen (1922—23). Na etnografisch veldwerk in het oosten van Indonesië richtte hij zich meer op de culturele antropologie. Van 1935-56 was hij hoogleraar te Leiden. Centraal in zijn werk stond de gedachte dat de onbewuste regels achter het taalgebruik niet beperkt zijn tot de taal alleen, maar deel zijn van een structuur achter alle culturele verschijnselen. Dit denkbeeld werd na de Tweede Wereldoorlog door de Franse antropoloog C.➝LéviStrauss als het ➝structuralisme verder uitgewerkt. Zijn denkbeelden vonden veel weerklank. Werken: De waarderingsonderscheiding van ‘levend’ en levenloos in het Indogermaansch vergeleken met hetzelfde verschijnsel in enkele Algonkintalen (diss. 1913), De Maleische Archipel als ethnologisch studieveld (1936), Het Blackfoot als voorbeeld van een polysynthetische taal (1947), Lévi-Strauss’s theory on kinship and marriage (1952).
