Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 27-06-2020

isopreen

betekenis & definitie

o., vloeibare koolwaterstof, bouwstof van natuurlijk rubber, CH2=C(CH3)-CH=CH2. (e) Isopreen, kookpunt 33,7 °C, ontstaat o.a. bij de thermische ontleding van caoutchouc en van limoneen. Het kan verder op verschillende wijzen door synthese verkregen worden.

Isopreen heeft een doordringende geur en gaat door verhitting met azijnzuur over in polymeren en dipenteen. Caoutchouc is opgebouwd uit isopreenresten. Met behulp van bepaalde katalysatoren kan isopreen worden gepolymeriseerd tot een polymeer dat identiek is met caoutchouc. Isopreen wordt ook door dehydrogenering van pentenen uit kraakgassen bereid, waaruit door stereospecifieke polymerisatie de synthetische natuurlijke rubber (isopreenrubber) wordt vervaardigd. Isopreen wordt ook gebruikt voor co-polymerisatie met buteen tot butylrubber en met styreen en butadieen.

< >