Brits biochemicus, *20.6.1861 Eastbourne, ♱l6.5.1947 Cambridge. Hopkins was van 1914-43 hoogleraar biochemie te Cambridge.
In 1906 begon hij onderzoekingen over voeding, waarbij hij aantoonde dat een dierlijk organisme niet alleen leven kan van eiwit, koolhydraten en vetten; daarenboven heeft het nog bijzondere stoffen (later vitaminen genoemd) nodig. Later bestudeerde hij de stofwisseling in de cellen, vooral de enzymen, die hierbij een rol spelen. In 1929 deelde hij met C.Eijkman de Nobelprijs voor geneeskunde.LITT. J.Needham, Hopkins and biochemistry (1949).
