m. (-s), type vliegkampschip, waarbij het vliegdek is ingericht voor het landen en opstijgen van helikopters.
(e) Helikoptercarriers zijn speciaal bestemd om te worden ingeschakeld bij amfibische operaties, waarbij troepen en uitrusting met behulp van hefschroefvliegtuigen op de vijandelijke kust worden afgezet (verticale oorlogvoering). De eerste helikoptercarrier werd ca. 1963 in gebruik genomen; meestal waren het oudere vliegkampschepen, die voor deze nieuwe taak waren verbouwd. Later werden de helikoptercarriers als zodanig ontworpen en gebouwd. (VS: Iwo Jima-klasse;USSR: Moskva-klasse; Frankrijk: Jeanne dArc.) De Britse marine heeft enkele oudere vliegkampschepen voor dit doel geschikt gemaakt; deze zijn geclassificeerd als commandocarriers, vanwege het vervoer van in de amfibische oorlogvoering gespecialiseerde commandos. De schepen vervoeren, afhankelijk van hun grootte, 15 tot 25 hefschroef vliegtuigen. Ook kunnen verticaal-opstijgende vliegtuigen worden ingescheept.