[➝Ital. gondola, boot], v./m. (-s),
1. roeiof pleziervaartuig zoals algemeen in Venetië in gebruik (e); in vrijere toepassing licht vaartuig dat geroeid wordt; ook klein vaartuig met een bun voor de visserij, vroeger gebruikt op de Zuiderzee;
2. schuitje onder een luchtschip of een luchtballon;
3. aan een dakrand hangende en daarlangs verrijdbare of verschuifbare werkbak voor glazenwassers.
(e) De gondel is een platboomd vaartuig, lang (1013 m) en smal, enigszins asymmetrisch van vorm, dat door één of twee personen in staande houding door wrikken wordt voortbewogen, meestal met stalen vooren achtersteven die hoog boven het water uitsteken. In het midden zijn, al naar het seizoen, open of door een kleine opbouw met gordijnen omsloten zitplaatsen. De gondel dateert uit de 6e eeuw en is karakteristiek voor Venetië.
