Belg. componist, *15.6.1865 Brussel, †3.4.1942 Schaarbeek. Gilson studeerde te Brussel, werd daar in 1899 (in 1904 tevens te Antwerpen) leraar aan het conservatorium en in 1909 inspecteur der Belg. muziekscholen.
Zijn roem als stimulerend pedagoog was groot; leerlingen waren o.a. August de Boeck, Jef van Hoof, Jean Absil, Gaston Brenta. Gilson, die ook muziekcriticus was, stichtte in 1924 La Revue Musicale Belge. Als componist was hij een overgangsfiguur tussen hoogromantiek en impressionisme. Zijn orkestraal palet onderging Russische invloed (o.a. van Moessorgski). Composities: ouverture Le marchand de Venise (1882), Fantasie op Canadese volksliederen (1891), De zee (symfonische schetsen naar het poëma van E.Levis; 1892), oratorium Francesca da Rimini (1892), Le feu du ciel (1895), ballet La captive (1900); Prinses Zonneschijn (1901), Zeevolk (1905), Roversliefde (1906), Variations symphoniques (1908), Parafrase op Vlaamse volksliederen (1929); cantates, koorwerken, kamermuziek, pianowerk, muziek voor koper, beiaardmuziek, liederen. Werk: Notes de musique et souvenirs (1942).LITT. M.Poot (in: De Vlaamse muziek sedert Benoit, 1951); G.Brenta, P.Gilson (1965).
