Belg. geschiedschrijver, *12.8.1850 Gent, †31.3.1920 Gent; broer van L. Frédéricq.
Frédéricq speelde een belangrijke rol in de Vlaamse Beweging. Van 1879-83 was hij hoogleraar te Luik, vervolgens te Gent. Grotendeels door zijn toedoen kreeg het universitair historisch onderwijs een praktisch karakter. Hij was gespecialiseerd in de kerkgeschiedenis van de 16e eeuw en verzorgde een aantal tekstuitgaven betreffende deze periode: Corpus documentorum inquisitionis haereticae pravitatis neerlandicae (5 dln. 1889-1906), aangevuld door het postuum verschenen Codex documentorum sacratiss. indulg. neerl. (1922). Werken: Geschiedenis van de inquisitie in de Nederlanden (2 dln. 1892-97); Schets ener geschiedenis der Vlaamsche Beweging (3 dln. 1906-09).LITT. E.C. Coppens, P. Frédéricq (in: Nat. Biogr. Wb., 6; 1974).
