[Lat., zijn], o., term die o.a. in de scholastieke filosofie een rol speelt.
Voor Thomas van Aquino (13e eeuw) was het esse noch een abstract begrip, noch een concreet omhulsel van de dingen, maar de laatste act van alle potentialiteit; de eindige zijnden hebben volgens zijn filosofie deel aan het substantiële esse, de laatste grond van alles, God.