Elegant

betekenis & definitie

[Fr.], bn. en bw. (-er, -st), bevallig, m.n. door met goede smaak toegepaste verfijning; sierlijk, aangenaam aandoend door fijne vormgeving of natuurlijke fijne vorm: zich elegant kleden; een elegante oplossing van een vraagstuk, bevrediging gevend door natuurlijkheid en vlotheid; het zou eleganter geweest zijn het zo te doen.