v. (-ën), vorm van psychotherapie, waarbij twee personen die samen een relatie hebben, gezamenlijk behandeld worden bij psychische problemen van beiden of van één van beiden. Belangrijke motieven waarom echtpaartherapie steeds meer ingang vindt, zijn: wanneer er sprake is van psychische klachten bij de één of bij beide partners, zal ook de aard van hun relatie hierin vaak een rol spelen of hiervan de invloed ondergaan.
De ervaring heeft geleerd dat geïsoleerde behandeling van één van beide partners vaak leidt tot moeilijkheden bij de ander.Daar de behandelde partners niet noodzakelijk gehuwd hoeven te zijn, spreekt men ook van partnerrelatietherapie.
LITT. M.Nevejan (red.), Gezinsen echtparenbehandeling in Nederland (1973).
