[Lat.], o., Romeins eigendomsrecht, voorbehouden aan Romeinse burgers en alleen betrekking hebbend op roerende goederen en grond, gelegen in Italië.
Dominium gold niet voor grond in de provincie (tenzij ius Italicum hebbend) die aan de staat behoorde; particulieren hadden daarop slechts een beschermd bezitsen gebruiksrecht. Van praetorisch eigendom is sprake in die gevallen, waarin de praetor rechtsbescherming verleent aan iemand die dominium naar ius civile niet kan aantonen of dit zelfs evident niet is, b.v. omdat hem een res mancipi door de eigenaar naar ius civile is overgedragen door vormvrije traditio in plaats van door vormelijke mancipatio of in iure cessio (ook wel ‘bonitarische eigendom’ genoemd).
