[Lat.] (domineerde, heeft gedomineerd),
1. overheersen, sterk of het meest op de voorgrond treden: hij domineert zijn gehele omgeving; een dominerende trek in zijn karakter; die berg domineert de gehele streek, is van alle kanten goed zichtbaar; (scherts, zegsw.) domineren als een aal in de tobbe;
2. (muziek) de bassen domineren te veel, hoort men te veel, komen te veel op de voorgrond;
3. domino spelen, (ook) dominoën en domineeën genoemd.
