m. (-tylen, -li), uit drie lettergrepen bestaande versvoet, waarvan de eerste lettergreep de klemtoon heeft.
Een voorbeeld van een in dactylen geschreven versregel is:
Grāūw ǐs ŭw / hēměl ěn / stōrmǐg ŭw / strānd (E.J.Potgieter). Voor de meeste verzen geldt dat de laatste voet geen dactylus is, omdat anders de regels steeds met twee onbeklemtoonde lettergrepen zouden eindigen.
