v., ziekte, veroorzaakt door coccidiën.
(e) Bij de mens wordt coccidiose voornamelijk veroorzaakt door het protozoëngeslacht Isospora. De hardnekkige diarree verdwijnt meestal weer spontaan als de voortplantingscyclus van de coccidiën weer gesloten is. Het geslacht Isospora belli werd in Nederland nog niet bij de mens aangetroffen, in België en vele andere landen wel. Daarentegen is I. hominis herhaaldelijk in Nederland gevonden, alsook daarbuiten. Besmetting met I. hominis is chronisch en veroorzaakt vage darmklachten.
Bij huisdieren tasten de meeste coccidiënsoorten de darmcellen aan, zodat ernstige diarree ontstaat, waarbij de mest vaak gemengd is met bloed. Verspreiding vindt plaats doordat de met de mest uitgescheiden coccidiën na rijping bij gunstige temperatuur en vochtigheid andere dieren kunnen besmetten. Vooral wanneer dieren in grote aantallen bij elkaar worden gehouden b.v. pluimvee, kan coccidiose grote schade veroorzaken. Toedienen via het voer of het drinkwater van coccidiostatica, die de ontwikkeling van coccidiën remmen, kan ernstige schade voorkomen.
Bij de volwassen hond en kat geven coccidiën zelden aanleiding tot ziekteverschijnselen; jonge dieren kunnen gevoelig zijn. Jonge katten kunnen een bron van besmetting vormen voor →toxoplasmose bij de mens.
