Boe

betekenis & definitie

tw., uitroep als uiting van verschillende schakeringen van gevoel: van minachtende trots, van walging, van schrik, van koude, van verwondering enz.; klanknabootsing voor het geloei van koeien (m.n. in kindertaal); hij weet van boenoch ba, hij weet van niets af; hij zegt noch ba, hij spreekt geen enkel woord; zonder boe of ba te zeggen, (bij een vreemde, onverwachte handelwijze) zonder een enkel woord ter verklaring.