Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 30-05-2019

Blik (stoffelijk)

betekenis & definitie

o.,

1. (stofnaam) vertind dun plaatstaal; bladmetaal; in vliegertaal (scherts.) voor: aluminium beplating;
2. (als voorwerpsnaam) dun metalen of plastic bord met rand als huisgereedschap om vuil te verzamelen: stoffer en blik;
3. doos, bus van blik: een biscuits; m.n. voor geconserveerde voedingsmiddelen: een blik groenten; een blik vlees; in blik, geconserveerd; scherts, ook oneig., b.v. in toepassing op muziekuitvoeringen die op band of plaat zijn vastgelegd: applaus in blik;
4. scheldnaam voor auto’s.

Voor het glanzende blik wordt zuiver tin gebruikt, voor het matte een tin-loodlegering. Tegenwoordig wordt dun uitgewalste staalplaat in een breedbandwalsstraat vertind in een continu proces, waarbij de plaat achtereenvolgens door een zinkchloridebad, een tinbad en een bad met palmolie (ter verwijdering van overtollig tin) loopt. Vervolgens loopt de band door een polijstwals. Blik wordt gebruikt voor vele doeleinden, vooral als verpakkingsmateriaal.

< >